

احتمالاً تا اینجا تصویر ذهنی مناسبی در مورد موارد استفاده از Python بدست آوردید. اساساً وقتی بخواهید برنامهای را پیاده سازی کنید و مجبور نیستید آن را با زبان خاصی انجام دهید، انتخاب اولتان Python خواهد بود.
Python یک زبان برنامهنویسی برای اهداف عمومی است که در اواخر دههی ۱۹۸۰ بوجود آمد و بر اساسِ نامِ مانتی پیتون (Monty Python) نامگذاری شد و توسط هزاران نفر برای انجام کارهایی از انجام آزمایشاتِ اینتل گرفته تا اینستاگرام و ساخت بازیهای ویدیویی با کتابخانهی PyGame استفاده شد. این زبان، کوتاه و بسیار شبیه به زبان انگلیسی است و صدها کتابخانهی third-party دارد.
در ادامه سه مزیت برجسته زبان برنامه نویسی Python را میآوریم.
Python بسیار شبیه به زبان انگلیسی است، استفاده از کلماتی مثل ‘not’ و ‘in’ باعث شدهاند که تقریبا همیشه بتوانید کد برنامه یا اسکریپت را با صدای بلند برای شخص دیگری بخوانید و اصلاً احساس نکنید که کلمات بیگانه و نامفهومی به زبان میآورید.
قوانین نگارشی سختگیرانهی Python هم بسیار کارآمد هستند به این معنی که نباید از آکولاد { } در سرتاسر کد استفاده کنید.
همچنین Python مجموعه قوانینی دارد که با عنوانِ PEP 8 شناخته میشوند و به توسعهدهندههایِ Python نحوهی فرمتبندی کد را یاد میدهند.
این به این معنی است که همیشه میدانید که باید خطهای جدید و مهمتر از آن، اسکریپتهای Python دیگری که انتخاب میکنید را کجا بگذارید و این کدها چه توسط یک تازه کار و چه توسط یک حرفهای نوشته شده باشند، یک شکل هستند و خواندن آنها راحت است. در واقع اگر بر اساس اصول برنامه نویسی Python کار کنید کدهای شما با کدهای خالق Python یکی خواهد بود.
حدوداً ۲۰ سال است که Python به دنیا آمده است، بنابراین در طی دو دهه، مقدار زیادی کدِ Python نوشته شده و به خاطر سورسباز بودن این زبان، مقدار زیادی از این کدها برای استفادهی کاربران منتشر شدهاند.
تقریباً تمام اینکدهای نوشته شده در سایتِ https://pypi.python.org جمعآوری شدهاند.
نرم افزار Python را روی سیستمتان نصب کنید و برای پروژههایتان از آن استفاده کنید. برای مثال اگر میخواهید از Python برای ساخت اسکریپت با آرگومانهایِ commandline استفاده کنید، باید کتابخانهی “click” را نصب کنید و آن را در پروژه import کرده و از آن استفاده کنید. تقریباً برای هر موردی که بخواهید روی آن کار کنید، کتابخانهای وجود دارد، از تغییر و دستکاری عکسها گرفته تا محاسبات علمی و سرورِ اتوماسیون.
Python تقریباً در هر جایی کاربر دارد و معمولاً این کاربرها PUGها (Python User Group) نامیده میشوند.
تقریبا در هر جایی از جهان کنفرانسهای بزرگی برای Python برگزار میشود. کنفرانس PyCon NA، بزرگترین کنفرانسِ Python در شمال آمریکا، در آخرین کنفرانسش ۲۵۰۰ بلیتش را به فروش رسانده است.
برای نشان دادن متنوع بودن کاربرانِ متعهد به Python باید بگوییم که ۳۰% از سخنرانان کنفرانس PyCon NA سخنرانان زن بوده اند.
PyCon NA 2013، کارگاههای آموزشیِ “کدنویسهای جوان” را برای آموزش برنامه نویسی به کودکان و نوجوانان ۹ تا ۱۶ ساله ارائه میداد، که شرکت کنندگانِ آن، به مدت یک روز با این زبان آشنا شده و تبدیل به یک برنامه نویس تازه کار Python میشدند.
منبع: hitos.ir
شرکت توسعه تجارت کارينا (یوتکث): شرکت هوشمند آرایه پرداز کادوس افتخار خدمت رسانی به شرکت محترم توسعه تجارت کارينا (یوتکث) را داشته است.
خدمات انجام شده:
شرکت کارگزاری رضوی: شرکت هوشمند آرایه پرداز کادوس افتخار خدمت رسانی به شرکت محترم کارگزاری رضوی را داشته است.
خدمات انجام شده:
شرکت فولاد مبتکران: شرکت هوشمند آرایه پرداز کادوس افتخار خدمت رسانی به شرکت محترم فولاد مبتکران را داشته است.
خدمات انجام شده:
شرکت سینافر شیمی سام: شرکت هوشمند آرایه پرداز کادوس افتخار خدمت رسانی به شرکت محترم سینافر شیمی سام را داشته است.
خدمات انجام شده:
شرکت بورس کالای ایران: شرکت هوشمند آرایه پرداز کادوس در سال ۱۳۹۷ افتخار خدمت رسانی به شرکت محترم بورس کالای ایران را داشته است.
خدمات انجام شده:
سال انجام خدمات: ۱۳۹۷
هوش مصنوعی تا چه اندازه باهوش است؟ پژوهشگران در حال تلاش برای بهبود عملکرد هوش مصنوعی در تمامی زمینهها هستند؛ اما آیا آنها به این امر دست یافته اند؟ در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا نگاهی بر هوش مصنوعی و پیشرفت آن داشته باشیم.
هوش مصنوعی شاخهای از علوم کامپیوتر است که در آن به ساخت ماشینهایی هوشمند پرداخته میشود که مانند انسانها عمل میکنند و واکنش انجام میدهند.یک عامل هوشمند، سیستمی است که با شناخت محیط اطراف خود، شانس موفقیت خود را پس از تحلیل و بررسی افزایش میدهد. هوش مصنوعی در آیندهای نه چندان دور زندگی بیشنر انسانها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. بنا بر تحقیق معتبر دانشگاه آکسفورد که در سال ۲۰۱۳ انجام گرفته است؛ ۴۷ درصد از کل جایگاههای شغلی ایالات متحده در سال ۲۰۳۰ به شکل اتوماسیون و بدون حضور انسان انجام میگیرند. همچنین برنامهنویسان و مهندسان نرمافزار در ۲۰ سال آینده تنها ۸ درصد امکان اتوماسیون شغلشان وجود دارد. محققین براین باورند که نهایتاً مهندسان نرمافزار روزی با برنامهای هوشمند جایگزین خواهند شد؛ برنامه ای که میتواند کدها را خود کپی کند، بنویسد و آنها را بهبود بخشد.
پیشرفت هوش مصنوعی – میزان خطای هوش مصنوعی در هر سال – خط قرمز رنگ میزان خطای انسانی آموزش دیده است
مهندسی دانش بخش بزرگی از پژوهشهای مورد نیاز هوش مصنوعی را تشکیل میدهد. ماشینها در صورتی میتوانند مانند انسانها رفتار کنند که اطلاعات فراوانی از جهان اطراف خود داشته باشند.
یادگیری ماشین نیز یکی دیگر از بخشهای اصلی هوش مصنوعی است. آموزش به ماشین به شکلهای گوناگونی دسته بندی شده است. ساده ترین راه برای یادگیری ماشین روش “آزمون و خطا” است. برای مثال، یک برنامه ساده برای کیش و مات کردن شاهِ حریف در یک بازی شطرنج را در نظر بگیرید. برنامه مهرههای شطرنج را به صورت تصادفی آن قدر حرکت میدهد تا موفق به کیش و مات کردن طرف مقابل شود و در دفعهی بعدی که همین مسئله دوباره به کامپیوتر داده شود میتواند سریعاً مسئله را حل کند و پاسخ را بیابد.
هدف یادگیری ماشینی این است که کامپیوتر (در کلیترین مفهوم آن) بتواند به تدریج و با افزایش دادهها بازدهی بالاتری در وظیفهٔ مورد نظر پیدا کند. گستردهٔ این وظیفه میتواند از تشخیص خودکار چهره با دیدن چند نمونه از چهرهٔ مورد نظر تا فراگیری شیوهٔ گامبرداری برای روباتهای دوپا با دریافت سیگنال پاداش و تنبیه باشد. یکی از پروژههای معروف یادگیری ماشینی، پروژهی تشخیص سن از روی تصویرِ شرکت مایکروسافت است.
آنچه امروزه به هوش مصنوعی مشهور است به دو دستهی “ANI” و “AGI” تقسیم میشود.
ANI مخفف Artificial Narrow Intelligence (هوش محدود مصنوعی) است و معمولاً به آن “هوش مصنوعی ضعیف” هم میگویند. این نوع هوش مصنوعی تنها میتواند در یک حیطهی محدودی از تخصص فعالیت کند. برای مثال میتوان به آبی بزرگ (Big Blue) اشاره کرد. ابر کامپیوتری که IBM در سال ۱۹۹۷ ساخت تا بزرگترین شطرنج بازان جهان را شکست دهد. آبی بزرگ یک کار را بسیار عالی انجام میدهد: شکست انسان در شطرنج. اما تخصص آن به همین مورد محدود میشود.
شاید تا به حال متوجه این موضوع نبوده باشید، ولی همین حالا هم توسط هوش مصنوعی ضعیف یا ANI محاصره شدهایم. ماشینهایی که عادات جستجوی شما در گوگل را ردگیری میکنند و بر اساس هزاران متغییر مختلف تبلیغات مناسب را برای شما به نمایش در میآورند، بر اساس ANI های ابتدایی ساخته شدهاند که در طول زمان سلایق شما را یاد میگیرند. مثال دیگر فیلترهای هوشمند سرویسهای ایمیل برای پاکسازی اینباکس شما از اسپم است. سیستمهایی که در یک لحظه بین میلیونها پیام به جستجو میپردازند و تصمیم میگیرند که کدام یک واقعی است و کدام باید حذف شود.
در دنیای امروز هوش مصنوعی کارهایی را انجام میدهد که از قبل برای آن برنامه ریزی شده است. برای مثال دستیارهای صوتی امروزه به صورتی برنامه ریزی شدهاند که تنها قادر به نمایش وضعیت آب و هوا،ارسال پیام، تنظیم آلارم، پخش آهنگ و … باشند. آنها کارهایی خارج از چیزی که برایشان از قبل تعریف شده انجام نمیدهند. آنها فکر نمیکنند و دارای احساسات نیستند و برای جواب سوالاتی که از آنها میپرسیم برنامهریزی شده اند. در واقع پایگاه دادهای از مجوعهی سوال و جواب به آنها داده شده است. شاید برای رفع این مشکل نیاز به شبیه سازی یک مغز مانند مغز انسان باشد! این گونه دستیارهای صوتی، خود قادر به جمله سازی برای پاسخ به سوالات کاربران هستند و دیگر پاسخهای تکراری نمیدهند. (برخی از دستیارهای صوتی مانند کورتانا، پاسخ برخی از سوالات پیچیده را در اینترنت جستجو میکند و جواب میدهند.)
ANI نسخهی مفید و نسبتاً بیضرر هوش ماشین است که میتواند به تمام بشریت سود برساند؛ زیرا اگرچه قادر به پردازش میلیاردها عدد و درخواست در یک زمان است، اما همچنان مقید به عمل در یک حیطهی خاص است که آن عملکرد هم محدود به تعداد ترانزیستورهایی است که ما به آن اجازه میدهیم داشته باشد. در سمت دیگر، هوش مصنوعیای که نگرانی بسیاری را بر انگیخته است “Artificial General Intelligence” (هوش عمومی مصنوعی) یا به اختصار AGI است.
ساختن چیزی که حتی با کمی اغماض بتوان نام AGI بر آن گذاشت میتواند بزرگترین دستاورد علوم کامپیوتر باشد و اگر روزی به آن دست پیدا کنیم، همهی زوایای جهانی را که میشناسیم را تغییر خواهد داد. موانع زیادی برای رسیدن به هوش مصنوعی برابر با ذهن انسان وجود دارد. یکی از موانع این است که هرچند شباهتهای زیادی بین نحوهی عملکرد مغز ما و شیوهی پردازش اطلاعات توسط کامپیوترها وجود دارد، اما وقتی نوبت به تفسیر اطلاعات مانند مغز انسان میرسد، ماشینها عادت بدی دارند که بیش از حد به جزئیات توجه میکنند. شاید حکایت کسی که برای تفریح به طبیعت رفته بود و “درخت ها نمیگذاشتند جنگل را ببیند!” به خوبی توصیف کنندهی این وضعیت باشد.
دانشمندان در پی شبیه سازی مغز انسان هستند. اما به دلیل توان کم ابر کامپیوترهای فعلی و مصرف زیاد انرژی این کار به صورت کامل امکان پذیر نیست. IBM برای رفع مشکل مصرف انرژی ابر کامپیوترها، در حال توسعهی تراشههایی مبتنی بر شبکههای عصبی است. IBM تا به حال توانسته به قدرتی فراتر از قدت پردازشی مغز یک موش دست پیدا کند. اندازه کل مجموعهی طراحی شده برابر با سایز یک یخچال کوچک است.
درون این مجموعه بستههای کوچکی به اندازهی درایو دیسک سخت ( هارد درایو) رایانه قرار گرفته است. داخل این بستههای کوچک تراشههایی که همگی مبتنی بر فناوری شبکههای عصبی هستند قرار گرفتهاند. IBM این تراشهها را TrueNorth نام گذاریکرده است. این تراشهها با استفاده از سیلیکون و متشکل از آنالوگهای فیزکی طراحی شدهاند که شامل نئورونها و سیناپسها (ارتباط بین نئورون) هستند و به صورت اختصاصی برای فعالیت در بستر شبکههای عصبی طراحی شدهاند.
هر تراشه شامل بیش از یک میلیون نئورون و ۲۵۶ سیناپس بین نئورونها است. درون هر بسته بیش از ۴۸ میلیون نئورون سیلیکونی قرار گرفته که تعداد آنها از نئورونهای موجود در غشا مغزی یک موش بیشتر است. مغز موشها بیش از ۲۱ میلیون نئورون در خود جای داده است. با در نظر گرفتن این موضوع میتوان به جرات گفت که قدرت پردازشی فوقالعادهای درون این بستهها جا گرفته است. پیادهسازی چنین شبکهی عظیمی با استفاده از معماریهای معمول می تواند فضای زیادی را اشغال کند بطوریکه انرژی مورد نیاز برای راهاندازی آن میتوان با انرژی الکتریکی مورد نیاز یک شهر برابری کند؛ اما آنچه که IBM ساخته است تنها به ۷۰ میلی وات انرژی نیاز دارد.
اما اگر روزی یک شبیه سازی کامل از مغز انسان ساخته شود؛ این شبیه ساز باید قادر به فکر کردن درک احساسات انسانی مانند عشق، نفرت و درد باشد و همانند یک انسان عمل کند.
امروزه نیز میتوان کاربردهای هوش مصنوعی را در زندگی روزمره مشاهده کرد. برای مثال برخی از چراغهای راهنمایی رانندگی هوشمند با محاسبه زمان مورد نیاز برای توقف خودروها در پشت چراغ قرمز از هوش مصنوعی استفاده میکنند. غلط یاب گوشیهای هوشمند کلماتی را که نادرست نوشته شدهاند را شناسایی و آن را با کلمهی درست جایگذاری میکنند. آنها شیوه نگارش شما را یاد میگیرند و کلماتی مناسب را برای تکمیل جمله ارائه می دهند. دستیارهای صوتی گوگل (Google Now) ، اپل (Siri) و مایکروسافت (Cortana) به سوالات و درخواستهای شما پاسخ میدهند و در هنگام رانندگی تنها با گوش سپردن به سخنان شما؛ برای دوستانتان پیامک می نگارد و ارسال میکند . همچنین با شناختی که از شما دارند (مانند سلیقه) به بررسی رستورانهای نزدیک مورد علاقه شمامیپردازند و بهترین رستوران را پیشنهاد میدهند.
همچنین برخی از موتورهای جستجوگر مانند گوگل شیوه جستجو نمودن شما را یاد میگیرند و متناسب با آنچه که به دنبال آن میگردید، نتایج را سفارش سازی میکنند. به تبلیغات هوشمند گوگل نیز میتوان اشاره کرد: کافی است یک اپلیکیشن را از فروشگاه اپلیکیشن گوگل (Google Play) دانلود و یا فیلمی را از یوتیوب نگاه کنید تا تبلیغات مرتبط با آنها را در سایتهایی که از کدهای تبلیغاتی گوگل استفاده میکنند مشاهده کنید. اپلیکیشن و سایت فیسبوک را نیز میتوان به عنوان یکی از سایتهایی نام برد که با استفاده از هوش مصنوعی، تبلیغات خود را برای کاربران هدفمند نموده و باعث شده است تا سودی چند برابر به دست آورد.
از دیگر کاربردهای هوش مصنوعی میتوان تطابق دادن اثر انگشتها یا چهرهها برای باز نمودن قفل امنیتی گوشیهای هوشمند را نام برد.
در حال حاضر نرم افزارهایی با استفاده از یادگیری ماشینی ساخته شدهاند که قادر به تشخیص و توصیف اجسام درون تصویر و تشخیص حالات (احساسات) از روی صورت هستند. شرکتهای بزرگی مانند گوگل و مایکروسافت نیز اقدامهایی در مورد توسعهی پروژههایی مانند سیستم تشخیص اجسام درون تصویر نیز انجام دادهاند؛ اما تا به حال آن را برای استفاده عموم منتشر نکرده اند. از معروفترین پروژههای بینایی ماشین با قابلیت تشخیص اشیاء، میتوان پروژهی Image Identification شرکت Wolfram را نام برد که برای استفاده عموم به صورت آنلاین منتشر شده است.
در آینده شاهد استفاده از هوش مصنوعی قویتری در مریخ نوردها ، سفینهها، ضد ویروسها و … خواهیم بود. مریخ نورد و سفینههایی که در مواقع حساس و اضطراری اقدام به تصمیم گیری به جای انسانها خواهند کرد و ضد ویروسهایی که بدون نیاز به اتصال به اینترنت و دریافت بروزرسانی اقدام به تشخیص ویروسها میکنند.
کمپانیهای سازندهی دوربینهای مداربسته در حال توسعه دوربینهایی هستند که وقوع جرم را قبل از وقوع آن پیشبینی میکنند. یکی ار موفقترین پروژه در این زمبنه AIsight نام دارد. AIsight از روشی آماری با نام یادگیری ماشینی استفاده میکند و بنابر گفتهی شرکت سازنده، آزمایشگاه سیستم تشخیص رفتار، رفتارهای عادی یک منطقه را مشخص کرده و اگر رفتاری غیرعادی از فردی سر بزند به سرعت آن را شناسایی میکند.
استوارت راسل، محقق هوش مصنوعی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا میگوید:
اگر سیستم هوش مصنوعی ساخته شود که توانایی درک تمامی رفتارهای انسان را داشته باشد، چه اتفاقی میافتد؟ آیا شما تفاوت نگاه او را نسبت به یک انسان متوجه خواهید شد؟ به نظر من اعضای جامعه از هوش مصنوعی که رفتارهای آنها را مشاهده و درک میکنند، خواهند ترسید.
نگرانیهایی دربارهی پیشرفت هوش مصنوعی وجود دارد، اینکه شاید روزی آنان از کنترل خارج و تبدیل به ضد بشریت شوند.تا جایی که ایلان ماسک ،مدیر عامل شرکت فضایی خصوصی SpaceX و شرکت خودروسازی تسلا، اعتقاد دارد هوش مصنوعی ممکن است خطرناکتر از بمب اتم باشد و یک میلیارد دلار از ثروتش را برای مقابله با هوش مصنوعی اختصاص داده است.
از میان افرادی که نگرانی جدی در مورد خطرات هوش مصنوعی دارند میتوان به ایلان ماسک، رید هافمن، پیتر سیل و البته سرویس وب آمازون اشاره کرد. مجموعهی این افراد و گروهها مبلغی یک میلیارد دلاری را برای تشکیل موسسهای غیرانتفاعی با نام OpenAI به lنظور جلوگیری از قدرت یافتن بیش از حد هوش مصنوعی اختصاص دادهاند .بیل گیتس و استیون هاوکینگ نیز با این افراد هم عقیده هستند.
البته نظرات مثبتی نیز در این زمینه وجود دارد؛ برخی هم اعتقاد دارند هوش مصنوعی به انسان به عنوان خالق خود احترام خواهد گذاشت. هوش مصنوعی خارقالعاده، اگر خیر خواه انسانها باشد، میتواند در مدت زمان کوتاهی رمزهای ژنتیکی انسان را بررسی و رمز جوانی ابدی را آشکار کند. به هر حال زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد.
نظر شما در این مورد چیست؟ هوش مصنوعی تا چه اندازه باهوش است؟
پروژه آکسفورد مایکروسافت : تشخیص احساسات از روی چهره
پروژه آکسفورد مایکروسافت : تایید چهره
پروژه آکسفورد مایکروسافت : تشخیص سن و جنسیت از روی چهره
پروژه How-Old.net مایکروسافت : تشخیص سن از روی چهره
پروژه تشخیص محبوبیت تصاویر پیش از انتشار در شبکههای اجتماعی
منبع: زنون
پنج تغییر مهمی که لینوکس در زندگی بشر رقم زد : سوم شهریور ۱۳۷۰ دانشجویی فنلاندی به نام «لینوس توروالدز» به دوستانش خبر داد که در حال کار روی پروژه ای غیر حرفهای و کوچک است که برایش یک سرگرمی محسوب می شود. هنوز یک ماه نگذشته بود که با انتشار عمومی کرنل لینوکس نگاه های بسیاری را به خود خیره کرد و دنیای فناوری را برای همیشه تغییر داد.
از نظر بسیاری لینوکس تنها سیستم عامل کامپیوتر و رقیبی برای ویندوز است که افراد خاص از آن استفاده می کنند. این ایده چندان درست نیست و لینوکس از تحقیقات مولکولی گرفته تا پروژه های فضایی و نحوه تعامل روزانه ما با یکدیگر، بخشی حیاتی از توسعه دانش و فناوری بوده است.
سیستم عامل لینوکس طی سه دهه گذشته تغییرات بسیاری به خود دیده و حجم آن از ۱۰ هزار خط به میلیون ها خط کد رسیده است. تغییراتی که OS مذکور طی این مدت در زندگی ما ایجاد کرده، بی شمار است اما در ادامه مطلب به پنج مورد از مهمترین تاثیرات آن پرداخته ایم.
این روزها بخش عمده امور روزانه از قبیل ارتباطات، آموزش، دسترسی به اخبار و حتی سفارش غذا و تاکسی گرفتن هم از طریق اینترنت انجام می شود. بدون تردید نت به تنهایی یکی از مهمترین دستاوردهای بشری است و بخش عمده ای از آن بر لینوکس استوار است.
«استیو بالمر» توروالدز را سرطان می خواند
وابستگی کسب و کارها و افراد به اینترنت به جایی رسیده که پس از اختلال یک ساعته اینترنت در بعضی نقاط، آذری جهرمی، وزیر ارتباطات شخصا درباره دلایل آن و توبیخ عاملانش اطلاع رسانی می کند.
سرویس ها، محصولات و محتوای وب سایت ها روی کامپیوترهایی همیشه روشن به نام سرور نگهداری می شوند که غالبا از سیستم عامل لینوکس استفاده می کنند. غول های بزرگی نظیر اپل، گوگل، فیسبوک، توییتر و آمازون برای هدایت کسب و کارشان به توزیع های مختلف این OS متکی هستند.
تعداد دقیق سرورهای مبتنی بر سیستم عامل لینوکس مشخص نیست اما بر اساس برآوردهای موسسه تحلیلگر W3Cook تا سال ۲۰۱۵ حدود ۹۶.۴ درصد تمام سرورهای دنیا از لینوکس یا یکی از توزیع های آن استفاده می کردند. بنابرین عدد دقیق چندان مهم نیست و می توان گفت که تقریبا تمام وب روی شانه های کرنل مذکور قرار دارد.
لینوکس نه تنها بار اینترنت را بر دوش می کشد بلکه نحوه استفاده کاربران از آن را هم دگرگون کرده. سیستم عامل اندروید که امروز در جیب صدها میلیون کاربر جاخوش کرده، در واقع نسخه ای از لینوکس است که در سال ۲۰۰۳ و توسط گروهی از توسعه دهندگان معرفی شد. در حالی که تا اواخر دهه گذشته iOS، سیمبین و جاوا در دنیای موبایل حکومت می کردند، حالا اندروید با نصب روی ۲ میلیارد گوشی هوشمند به محبوب ترین سیستم عامل جهان بدل شده است.
علاوه بر این وییر او اس، کروم او اس، اندروید تیوی و حتی سیستم عامل اختصاصی سامسونگ با عنوان تایزن هم از لینوکس مشتق شده اند. با توجه به گستردگی اکوسیستم این کرنل به احتمال فراوان شما هم روزانه از لینوکس استفاده می کنید.
گوشی، تبلت و حتی پوشیدنی های هوشمند مدتهاست به امری عادی در زندگی کاربران تبدیل شده اند اما برخلاف آنها ماشین های الکتریکی و هوشمند هنوز به خوبی جا نیفتاده اند. در این جا هم بسیاری از ماشین ها از سیستم های مبتنی بر لینوکس از جمله اندروید اتو (Android Auto) استفاده می کنند.
تسلا به عنوان برجسته ترین تولیدکننده ماشین های هوشمند و خودران در تمام محصولاتش از لینوکس استفاده می کند. این کمپانی از سال گذشته انتشار عمومی کدها به صورت متن باز را نیز کلید زده است.
بسیاری از نام های شناخته شده از جمله هوندا، مزدا، فولکس واگن و مرسدس بنز از پلتفرم متن باز Automotive Grade Linux برای اتصال گجت های هوشمند به خودرو و ارائه خدمات هوشمند استفاده می کنند. AGL به خودروساز اجازه می دهد به جای تکیه بر ابزارهای پردازشی نه چندان قدرتمند ماشین از توان موبایل استفاده کند، در نتیجه نه تنها کارایی سیستم هوشمند ماشین افزایش می یابد بلکه برای مدت طولانی تری به روز می ماند. شبکه گسترده کاربران باعث شده این پلتفرم به آینده صنعت خودروسازی تبدیل شود.
از عرضه اولین سوپرکامپیوترها بیش از نیم قرن سپری شده اما پتانسیل های فوق العاده سیستم عامل لینوکس باعث شد توسعه دهندگان از مدت ها قبل ابررایانه های خود را به آن مجهز کنند.
همانطور که می دانید سوپرکامپیوترها قدرتمندترین دستگاه های تکنولوژیک روی کره زمین هستند و در زمینه هایی نظیر مطالعات کوانتومی، پیش بینی آب و هوا، تحقیقات مولکولی و غیره به کمک دانشمندان می آیند.
از دو سال قبل تمام ابررایانه های دنیا از لینوکس بهره می برند. علاوه بر این موسسات پیشرفته ای نظیر «سازمان پژوهش های هسته ای اروپا» (سرن) همین OS را برای سیستمهایش انتخاب کرده است. بد نیست بدانید شتاب دهنده ذرات سرن که در نوع خودش بزرگترین و قدرتمندترین نمونه به شمار می رود، با استفاده از لینوکس امکان مطالعه مواد، انرژی و چگونگی پیدایش جهان را میسر ساخته است.
پروژه ای که زمانی دانشجوی فنلاندی برای سرگرمی روی آن کار می کرد، مدتهاست پایش به فضا هم باز شده. به همان دلیلی که سرن و تسلا سراغ لینوکس رفته اند، ناسا هم اکثر کامپیوترهای ایستگاه فضایی بین المللی را به این OS مجهز کرده است. در نتیجه فضانوردان برای انجام تحقیقات و ماموریت های دیگر از رایانه های مجهز به لینوکس استفاده می کنند.
علاوه بر ناسا اسپیس اکس هم در اغلب پروژه هایش به همین سیستم عامل روی آورده است. کمپانی تحت نظر ایلان ماسک از سال ۲۰۱۷ یک ابررایانه ساخت HP را به فضا پرتاب کرد و حتی سیستم های راکت فالکون ۹ و کپسول فضایی دراگون هم بر بستر لینوکس توسعه یافته اند.
همانطور که دیدیم لینوکس بیش از آنچه که فکرش را می کردیم در زندگیمان رسوخ کرده است. سیستم عاملی که در روزهای ابتدایی IBM و مایکروسافت به گونه ای با آن رفتار می کردند که انگار یک مرد از سر بیکاری، نشسته و برای دلخوشی خودش کد می زند حالا به جزیی حیاتی از ارتباطات، تحقیقات علمی و توسعه فناوری های بشر تبدیل شده است.
بدون اینترنتی که حیاتش را مدیون لینکوس است، خبری از ارتباطات بلادرنگ با آن سوی دنیا و دهکده جهانی نخواهد بود، به عبارت دیگر بدون نت ما با انسان های قرون وسطی تفاوت چندانی نخواهیم داشت. علاوه بر این توروالدز با انتشار این سیستم به صورت متن باز جان تازه ای به جنبش نرم افزارهای آزاد بخشیده و به کاهش قیمت نرم افزارهای اختصاصی کمک بسیاری کرد، تا جایی که «استیو بالمر» او را سرطانی برای نظام سرمایه داری قلمداد می کرد.
پتانسیل های لینوکس آنقدر بالا است که مطمئنا در سال های پیش رو تاثیرات بیشتری روی زندگی ما خواهد گذاشت، پس در عین سپاسگزاری از آقای توروالدز چشم به راه دستاوردهای بیشتر خواهیم ماند.